حکایتی شیرین

اگر شما بیش از آن دارید، دیگران بدون آن هستند این احمقانه ترین باور ممکن است. چند نفر از ما ممکن است این باور را داشته باشند: «اگر ما آدم موفقی شویم، دیگران رنج می کشند.» می دانی چه کسانی این ایده را شایع کردند؟ کسانی که فاقد آن هستند. اگر بابانوئل از لولای شومینه وارد اتاقتان شود و یک میلیون دلار روی میز قهوه خوری شما بگذارد، آیا آن پول آنجا می ماند؟ نه! مگر آنکه آن را زیر پایش خود پنهان کنید. می توانیم شرط ببندیم که معامله کننده ی ماشین آن را می بیند، نمایندهی سفرتان بخشی از آن را می بیند، بنابراین باهم رستوران های محلی، گلفروشی، بوتیک و حتی مرد پستچی و همه ی کسانی که اطراف شما هستند از آن سود می برند. هنوز بسیاری از ما این ایده را بزرگ می کنیم که اگر موفق بودن ما خوب نیست به این دلیل است که به دیگران آسیب می رساند. این دیوونگیه؟ اگر شما آدم موفقی شوید نه تنها آسیبی به دیگران نمی رسد؛ بلکه به نفع آنهاست.
خودت را هدر بده زندگی چیز جالبیه. اگر جز بهترین چیز ممکن بقیهی چیزها را رد کنی، قطعا بهترین چیز را به دست خواهی آورد.
اگر می خواهید دنیا با شما خوب برخورد کند، بایا. با خودتان خوب باشید. چطور می خواین رو به جلو حرکت کنید در حالی که باطن کرم خورده ای دارید؟ فرد میگه: «چه اهمیتی داره درون خرابی داشته باشم کسی قرار نیست اونو ببینه!» مشکل همین جاست فرد. مهم اینه که تو اینو میدونی و بدنت حسش می کنه. تو تنها کسی هستی که می تونی باعث شی احساس فوق العاده ای بهت دست بده. اگه هیچ غروری برای خودت نداشته باشی کسی هم نیست که اون غرور و بهت بده. خانه ی ما روی احساسی که داریم تأثیر می گذراد. فضایی دم ورودی خانه تان درست کنید که وقتی کنارش قدم بر می دارید به شما حس سربلندی دهد. به خانه تان شخصیت دهید. قراردادی با صاحب خانه تان ببندید. موادی به او عرضه کنید و بعد خانه تان را رنگ کنید. کثیفی ارزشی ندارد. اینکه تو به اتاق آپارتمان زندگی کنی، ولی اتاقت تمیز باشه بیشتر از زندگی تو یه خونه ی بزرگ ولی کثیف ارزش داره. زنی از همسرم جولیا پرسید: «چطور باید از پس هزینه ی ۲۰ دلاری دکوراسیون بر بیام؟» جولیا پاسخ داد: «یه جارو بخره
از آنچه داری لذت ببر
کدام یک از ما سیب ها و موزهایمان را در سبدی کهنه و رنگ و رو رفته می گذاریم وقتی که ظرف های قشنگمان توی کابینت های دربسته باقی مانده اند؟ ما سرانجام می میریم و همه ی این کریستال ها را برای فرزندانمان به جا می گذاریم و بعد آنها همه ی آنها را خراب می کنند. من می گویم اگر چیز زیبایی داری خودت از آن استفاده و خرابش کن. شخصی را می شناسم که میخواست ارزش ماشین تازه خریده اش را برای فروش دوباره حفظ کند، برای همین از ملافه های قدیمی برای آن رو کشی درست کرد. وقتی سوار آن ماشین می شوی اولین حسی که به آدم دست میدهد رانندگی در فضای یک سبد رختکن است. من چیزهای زیادی از جولی در این مورد یاد گرفتم، او می گوید: «خودت را ناز پرورده بار بیاور، به بدنت رسیدگی کن خانه را مرتب و تمیز کن آن وقت حس می کنی زندگی به تو لبخند زده است.» در ادامه حرف او را باید نقل قول کنم: «هر چیزی سایر چیزها را تحت شعاع قرار می دهند. راه و روش قدم زدنت راه و روش حرف زدنت را تعیین می کند. همان اندازه که به خودت اهمیت میدهی موجب اهمیت دادن به دیگران هم می شود. او تنها کسی است که می شناسم از پد شانه در پیژامه اش استفاده می کند! مخصوصا با پیژامه های نخی کمی خودت را هدر بده شاید بگی رسیدگی به خودم چه ربطی به هدف هام در زندگی داره؟ کاملا ربط داره! اگه شما احساس عالی به خودتون داشته باشید، توی زندگی هم همین حس رو خواهید داشت. فرد می گوید: «وقتی در زندگی موفقیت کسب می کنم، دیگه زندگی کردن مثل یه موش رو کنار میذارم.
برای موفق بودن باید زندگی را شروع کنید، باید آن را همین الان احساس کنید.